Jan-majster.pl » portal dla fachowców - majsterkowiczów »
PRZESZUKAJ STRONĘ
książki online

Wykańczanie ścian wewnętrznych za pomocą suchych tynków

Przybywa zwolenników wykańczania ścian wewnętrznych za pomocą tzw. suchych tynków. Przyklejanie płyt gipsowo-kartonowych jest stosunkowo proste. To praca czysta, raczej wolna od pylenia związanego ze szlifowaniem gładzi, a efekty – w porównaniu z tynkowaniem na mokro – szybkie.

Chemia budowlana - Wciskanie masy szpachlowej, Fot. ATLAS
Wciskanie masy szpachlowej, Fot. ATLAS
Płyty można przyklejać do ściany gipsową zaprawą klejową, można też osadzać na stelażu, stalowym lub drewnianym, wcześniej zamocowanym w podłożu. Popularniejsza jest metoda pierwsza. Pamiętać jednak należy, by technologię przyklejania uzależnić od jakości ściany, czyli stopnia jej równości.

Niezależnie od sposobu przyklejania płyt, należy pozostawić szczeliny dystansowe pomiędzy płytami a podłogą (ok. 10 mm), płytami a sufitem (ok. 5 mm) oraz pomiędzy sąsiadującymi płytami (ok. 2 mm). Dlatego płytę trzeba tak przyciąć, żeby jej długość była 15 mm krótsza od wysokości ściany.
Nigdy nie przykleja się płyt do sufitów! Tu, zamiast kleju, trzeba zastosować stelaż.

Chemia budowlana - Wyrównanie spoiny Fot. ATLAS
Wyrównanie spoiny Fot. ATLAS

Przygotowanie podłoża


Podłoże powinno być mocne, suche i stabilne, niezmarznięte. Resztki starych farb, zapraw, kurzu, brudu, i tłuszczów trzeba usunąć. Słabo związane fragmenty należy skuć, a części luźne usunąć szczotką stalową lub szpachelką. Elementy stalowe, narażone na styczność z klejem, powinny być zabezpieczone antykorozyjnie. Gładką powierzchnię betonową należy, dla wzmocnienia i poprawy przyczepności, pokryć warstwą sczepną Atlas Gips Adher, a podłoża chłonne zagruntować emulsją Atlas Gips Grunto-Prim.

Ewentualne posadzki i instalacje podtynkowe wykonać należy przed położeniem płyt. Tu pamiętać trzeba, żeby puszki rozdzielcze i gniazda elektryczne wystawały poza powierzchnię ściany. Wszystkie prace należy wykonywać w temperaturze powietrza nie niższej niż 5oC. Gdy w planach jest obłożenie płytami i ścian, i sufitów, zacząć trzeba od ścian.

Podłoże ideału bliskie


Klej gipsowy, np. Atlas Gips Bonder, należy rozrobić, stopniowo wsypując suchą zaprawę do naczynia z wodą (zgodnie z proporcjami, podanymi na opakowaniu) i mieszając ręcznie lub wiertarką wolnoobrotową z mieszadłem, do uzyskania jednolitej masy bez grudek. Należy przygotować taką ilość kleju, by móc ją wykorzystać w ciągu nie więcej niż 45 minut. Przyklejenie i korygowanie ułożenia montowanych elementów powinno nastąpić nie później niż w 10-15 minut od nałożenia kleju (w zależności od temperatury i chłonności podłoża).

Chemia budowlana - Zatapianie siatki, Fot. ATLAS
Zatapianie siatki, Fot. ATLAS
Na ściany równe, starannie wymurowane, gdzie odchylenie wynosi ok. 3 mm/mb, można kłaść płyty całkowicie pokryte cienką warstwą kleju gipsowego. Nakłada się ją na płytę ułożoną licem do podłogi, za pomocą szerokiej pacy ząbkowanej (o grubości zębów 8 – 10 mm). Atlas Gips Bonder umożliwia położenie warstwy grubości od 5 do 20 mm. Klej należy rozprowadzać wzdłuż płyty, a jego konsystencja powinna być na tyle rzadka, by w momencie dociskania płyty do podłoża rozpłynął się równomiernie.

Nierówność nierówności nie równa


W przypadku bardo nierównego podłoża, o odchyleniach powyżej 20 mm/mb, odpowiednie będzie przyklejenie płyt „na pasy”. Na ścianę naniesiona zostanie konstrukcja „podkładowa”: z pasów gipsowo-kartonowych o szerokości ok. 10 cm, przyklejonych „na placki” w rozstawie co 60 cm (krótki opis techniczny, w dalszej części artykułu). Dopełniać je będą pasy poziome przy suficie i podłodze. Wszystkie paski powinny wyznaczać jedną płaszczyznę. Dopiero potem będzie można przystąpić do klejenia płyt. Również tą samą, najpowszechniejszą metodą, czyli „na placki”.
Jeżeli odchylenie ścian nie przekracza 20 mm/mb, powinno się je, przed montażem płyt, zniwelować. Do tego celu wykorzystuje się gipsowe marki kontrolne, wykonując je w rozstawach, wynikających z szerokości zastosowanych płyt. Średnica marek powinna wynosić 10 do 15 cm. Do montażu ściany można będzie przystąpić dopiero po związaniu tych marek gipsowych i ponownym sprawdzeniu lica ściany.

Chemia budowlana - Placki gipsowe, Rys. ATLAS
Placki gipsowe, Rys. ATLAS
Chemia budowlana - Marki kontrolne, Rys. ATLAS
Marki kontrolne, Rys. ATLAS


Przepis na placki


Klej nanosi się, kielnią lub łopatką, na spodnią stronę płyty w postaci placków o średnicy ok. 10 cm oraz grubości od 1,5 do 2 cm, w rozstawie 30-40 cm (w pionie i w poziomie). Kilka placków kleju należy dodatkowo rozciągnąć wzdłuż krawędzi płyty. W bezpośrednim sąsiedztwie otworów okiennych, umywalek, konsoli lub kominów zaprawę należy nanosi się w sposób ciągły.
Płytę g-k z naniesioną zaprawą należy podnieść, przyłożyć do ściany i, lekko uderzając gumowym młotkiem, wyrównać w pionie i poziomie. W korytarzach i innych wąskich pomieszczeniach, gdzie możliwość manewrowanie płytą jest ograniczona, placki kleju często nakłada się na ścianę.
Pod dolną krawędź płyty gipsowo-kartonowej należy tak podłożyć kawałki płyt, by szczelina dolna miała ok. 10 mm, a górna 5 mm. Ułatwi to wietrzenie pustki powietrznej między płytą a podłożem i skróci czas wiązania zaprawy. W czasie wysychania kleju pomieszczenia wietrzyć, unikać przeciągów i bezpośredniego nasłonecznienia.

Chemia budowlana - Wykańczanie ścian wewnętrznych za pomocą suchych tynków
EKSPERT RADZI
Dariusz Grygiel, GRUPA ATLAS

Sekrety spoinowania


Spoinowanie płyt gipsowo-kartonowych można przeprowadzać na dwa sposoby. W przypadku płyt z fabrycznie ukształtowanymi krawędziami wystarczy sama masa szpachlowa Atlas Gips Stoner. Prace zaleca się prowadzić w dwóch etapach. Zaprawę nakłada się poprzecznie do krawędzi płyt, bezpośrednio między sąsiadujące płyty, dążąc do całkowitego i jak najgłębszego wypełnienia tej przestrzeni. Nadmiar zaprawy należy ściągnąć. Po stwardnieniu powierzchni spoiny, ponownie nanosimy na nią zaprawę, rozprowadzając równomiernie, a potem wygładzając drobnoziarnistym papierem ściernym.

Gdy mamy do czynienia z płytami docinanymi lub w miejscach, w których warunki eksploatacji stwarzają możliwość powstawania dużych naprężeń (np. przy zabudowie poddaszy), zalecane jest wzmocnienie połączenia za pomocą taśmy z włókna szklanego, taśmy samoprzylepnej lub flizeliny. Wciskamy ją w świeżo nałożoną masę tak, aby dokładnie i bez fałd przylegała do podłoża. Powierzchnię taśmy pokrywamy cienką warstwą Stonera i pozostawiamy do stwardnienia. Potem nakładamy drugą warstwę, szerszą od poprzedniej. Tu też przychodzi pora na drobnoziarnisty papier.

Chemia budowlana - Fot. Shutterstock
Fot. Shutterstock



Strona główna   |  Remonty  |  Zrób to sam (DIY)  |   Produkty   |  obud.pl  |  chemiabudowlana.nfo  |  Forum  |  Kontakt    |  polityka prywatności 
książki online
® Copyright grupa oBud. Wszelkie prawa zastrzeone. Jan-majster.pl